Als je in de Smakt parkeert, doe je dat bijna automatisch bij het St. Jozef kapelletje. Wij dus ook afgelopen vrijdag. Geheel tegen onze gewoonte in hebben we de kapel rechts laten liggen, hebben ze letterlijk de rug toegekeerd en zijn richting Holthees gewandeld.
De grens tussen Smakt en Holthees ligt bij de Loobeek, die aldaar plots de benaming Afleidingskanaal toebedeeld heeft gekregen. Hier de brug over en je bent in Noord-Brabant.
Een stukje verderop tref je rechts van de weg een oorlogsmonument aan met daarop, zoals ik het zag, 3 gebroken kruizen. Een plaquette met namen van mensen, die ik niet ken, maar waarbij het, gezien de samenstelling van namen, ook voor niet-inwoners voorstelbaar wordt, welke dramatische gebeurtenissen zich hebben afgespeeld. Ook in deze tijd: lest we forget.
Hierna zijn we de via een houten brug de beek overgestoken, waarna je via de basisschool in het centrum van Holthees aanbeland. We zijn richting de Mariakapel aan de Kapelstraat gewandeld, en verderop trok een merkwaardig zithoekje de aandacht, genaamd Pieterpauze. Een ronde tafel met koffiemokken, vier krukken, een palmboom en een wegwijzer, alles in ijzer uitgevoerd, een pauzeplek voor Pieterpad wandelaars. Nadere kijk op de wegwijzer leert, dat Pieterburen nog 330 km. ver weg is en de St. Pietersberg in Maastricht ‘slechts’ 142 km. Een mogelijk keuzemomentje dus.
Wij zijn verder gewandeld en aangekomen bij het Afleidingskanaal. We zijn voor het kanaal rechtsaf geslagen, en tussen het kanaal, dat nu weer is omgedoopt tot Molenbeek, en het naastgelegen bosgebied in verder gewandeld. Uiteindelijk kwamen we uit op de Sleijbergweg, waar wederom iets moois onze aandacht trok. Een kunstwerk, Kloostergang geheten, van de Japanse Sachi Miyachi. Zij is een veelzijdige installatie- en performancekunstenares. Dat wordt ook bij het aanschouwen van de Kloostergang duidelijk. Het is een omvangrijk houten bouwwerk, waar we met z’n allen een rondgang (kloostergang) gemaakt hebben. Het kunstwerk, midden in een weiland gelegen, is vrij toegankelijk. In deze tijd van het jaar wel even opletten, de houten opgang bleek door vocht erg glad te zijn. Wij zijn er zonder kleerscheuren vanaf gekomen.
Hierna kwamen we bij de Grotestraat, waar we rechtsaf zijn gegaan. Verderop zijn we linksaf de Hogeweg in gewandeld. De Hogeweg maakt even later net voor het Maasheggengebied een bocht van negentig graden en ietsje verderop treffen we vervolgens het Mariakapelletje op ‘De Weerd’ aan. Hier in de naastgelegen bossen hebben in de evacuatieperiode van 1944 mensen geleefd in holen. Uit dankbaarheid, dat ze het overleefd hebben, is dit kapelletje in 1947 gebouwd. Nog ieder jaar op de zondag rond 16 oktober komen mensen samen op deze plek om te herdenken.
Wij zijn verder gewandeld om een stukje verder rechtsaf te gaan en even later de Grotestraat weer over te steken naar de weg Op den Bosch. Die sluit weer aan op de straat Vliegenberg en zijn we weer in het buitengebied van Holthees. Via de Rodermansstraat en de straat Broek kwamen we weer in Smakt bij onze parkeerplek terug. Daar werden we middels een groot uithangbord uitgenodigd om bij Villa St. Jozef, een zorglocatie voor ouderen, een kop koffie te komen drinken. Dat hebben we niet gedaan, o.a. vanwege het vermoeden, dat ze geen speculaas hadden.
Wij dus terug naar ATV. En daar hoefden we niet eens zelf koffie te zetten met dank aan Sanquin.
